De kamer stond vol met wierookhouders

De kamer stond vol met wierookhouders

De kamer stond vol met wierookhouders. Er was duidelijk al een tijd niemand geweest. De wierookhouders smulde niet na, het enige wat je rook was nog een vage wierooklucht. Het was voor ons een grote schrik. Ik had al maanden niet meer van mijn vriend gehoord, dit is altijd wel prima. We kunnen elkaar maanden niet spreken, maar toen ik geen contact met hem kreeg maakte ik mij toch een beetje zorgen. Ik besloot samen met een andere vriend het huis te bezoeken, waar we dus alleen nog maar wierookhouders aantroffen. Ik zag er een paar die ik hem had gegeven voor zijn verjaardag en dit bracht weer vele herinneringen naar boven. We besloten de wierookhouders op te ruimen en te zoeken naar meer informatie. We vonden onder zijn bed een oude laptop. Deze ging nog aan en daar vonden we in zijn geschiedenis dat hij een ticket had geboekt naar Zuid Amerika, we zagen ook een nummer van een hotel daar. Deze belde we en gelukkig kregen we gelijk al contact met hem. Hij werkte nu tijdelijk daar en het beviel hem prima. Waarom hij niks gezegd had? Omdat hij dit was vergeten. Zo typisch, ik kan hem er om haten maar ik vind het ook wel weer charmant. Ik zei dat hij zijn wierookhouders was vergeten. Hij zei dat ik ze mee mocht nemen. Hij kwam over twee maanden weer terug. Het blijft een heerlijke jongen, zijn leven gaat echt om avontuur, elke dag is weer een nieuw avontuur.